DELEN is het nieuwe HEBBEN…

DELEN is het nieuwe HEBBEN…

 

Afgelopen zaterdag heb ik een bijdrage geleverd aan de organisatie van de loslaatdag in Amsterdam. Een geslaagde middag waarbij de enthousiaste deelnemers in de gelegenheid werden gesteld een fysiek meegenomen item los te laten en de mentale gevolgen hiervan te ervaren. Mijn collega Anqelique stond in de workshop ‘ontspullen’ stil bij waarom het zo moeilijk is om los te laten. Lifecoach Jolanda van der Pol nam het onderdeel ‘uit je rommel, in je lijf’ voor haar rekening. Dit resulteerde in een prachtige sessie, waarbij spullen figuurlijk in een ballon werden geblazen.

 

Ikzelf heb iets verteld over de trends op het gebied van online lenen en ruilen. Waarom? Omdat we eigenlijk bijna niets nodig hebben… Literatuuronderzoek geeft ons het inzicht dat reizigers heel weinig spullen nodig hebben, ervaringen ons blijer maken dan spullen. En wanneer we niet willen/kunnen kopen we creatiever worden. Dit brengt mij op het onderwerp DELEN is het nieuwe HEBBEN, waar de afgelopen periode veel over geschreven is.

 

Juist omdat we enerzijds teveel consumeren en anderzijds een geweldig potentieel aan kennis, materiaal, grond en woningen onbenut laten, is hier een trend ontstaan. En ik ben sinds eind vorig jaar een enorme fan en deelnemer aan deze nieuwe trend. Want, ik had een auto teveel. Tja, wat een luxe zul je zeggen. Inderdaad en toch had ik moeite om mijn auto weg te doen. A. omdat mijn familie in Friesland woont en een reis per openbaar vervoer naar de omgeving van Sneek voor mij een ommelandse reis is. En B. omdat mijn buren regelmatig gebruik maakten van mijn auto. Alles opgeteld had ik overigens wel een vervelend gevoel bij het feit dat mijn auto maar 10-15% van zijn beschikbare tijd gebruikt werd. Per toeval (of niet..) las ik een artikel over Snappcar. Inmiddels staat mijn auto weinig meer stil en verhuur ik mijn auto heel regelmatig via Snappcar. Wat je in Amsterdam ziet is dat steeds meer mensen afstand nemen van hun auto, in de stad maken ze dankbaar gebruik van Car2go en om het moment dat ze de stad uitwillen weten ze Snappcar te vinden. Ik bied de huurder een comfortabele auto tegen een respectabele prijs. Mijn auto staat niet stil en ik kan mijn maandkosten + onderhoudskosten voldoen. Via Snappcar zijn tevens alle risico’s gedekt. Wat mij betreft een win-win situatie.

 

Wat zie je hier gebeuren?

De ruilhandel leeft weer op. Social innovator Rachel Botsman stelt dat er een verschuiving plaatsvindt van de hyperconsumptie van de 20e eeuw naar de samenwerkende consumptie van de 21e eeuw. Omdat we veel spullen kopen die we nauwelijks gebruiken, ligt 99% daarvan in de kast. Waarom lenen we zo’n artikel niet? Of beter nog, waarom verhuren of ruilen we het zelf niet? En nee, dat is niet armlastig, zeker als je bedenkt dat een boormachine gemiddeld maar 12 minuten in zijn leven wordt gebruikt. Botsman stelt dat wij geen behoefte aan een boormachine maar aan een gat hebben en niet aan een DvD maar aan de film. Met andere woorden we hebben geen behoefte aan bezit maar aan toegang tot het product, inspiratie, beleving en ervaring.

 

Wat mijn betreft een enorme culturele & economische kracht. Waar het bijzonder is dat we zonder moeite, en zonder of tegen een lage vergoeding ruilen en/of delen met wild vreemden. Hoe kan dit? We gunnen elkaar iets en het delen wordt door middel van de technologie formidabel voor ons georganiseerd. En vanuit onze primaire drang, we zijn tenslotte als apen geboren en opgevoed, willen we delen en samen werken.

 

Samengevat benoemd Botsman 4 aanjagers van deze trend:

  1. Een hernieuwd geloof in het belang van gemeenschappen. We zoeken saamhorigheid en vinden het leuk nieuwe mensen te ontmoeten waar we specifiek iets mee hebben.
  2. Oneindig veel sociale media en betrouwbare real-time technologie.
  3. Onopgelost milieuzorgen, we willen duurzamer leven en een bijdrage leveren aan de afvalreductie.
  4. Economische recessie die ons consumentgedrag heeft beïnvloed, deze recessie maakt ons creatiever.

 

Ik zou zeggen, doe er je voordeel mee en kijk wat jij kunt bijdragen aan deze trend. Onderstaand ter inspiratie een opsomming van de mogelijkheden:

 

 

De grootste winst is wat mij betreft de saamhorigheid, we ontmoeten weer nieuwe mensen. We worden weer creatiever met onze spullen en centen. Het is duurzaam en draagt bij aan de afvalreductie. Luxe is iets van vroeger en delen is COOL!

Loslaten

Loslaten…
Afgelopen zaterdag was de verjaardag van mijn moeder, en alweer de tweede dat ze er niet meer bij is. Dit soort dagen blijven verdrietig, een dierbare loslaten wendt nooit. En toch realiseer ik mij iedere dag dat haar overlijden mij heeft doen besluiten als organizer aan de slag te gaan. En dat is iets waar ik nog geen dag spijt van heb en heel veel energie uit haal. Ze zou best trots geweest zijn en mij uitermate geschikt vinden voor dit werk.

Want we hebben tijdens haar ziek zijn, samen flink ge-organized. Mijn moeder heel sterk de behoefte om spullen op te ruimen, de administratie te ordenen en dingen weg te doen. Letterlijk loslaten, zodat ze daar in ieder geval geen zorgen over hoefde te hebben. Bovendien was het ook nog eens een fijne, nuttige afleiding in een hele verdrietige periode.


Zelfstandig zijn

De keuze voor het zelfstandig ondernemerschap was na deze periode een logische en ook een spannende. Waar je als werknemer heel luxe maandelijks je salaris gestort krijgt, begin je nu met niets. En hoewel ik de vorige keer schreef dat ik al heel wat klanten heb, valt dat saldo aan het einde van de maand toch wel ietsje tegen…


Minder is het nieuwe meer!

Een bijkomende voordeel van ‘minder‘ is, is dat je creatiever wordt. Minder is het nieuwe meer! En ondanks de sombere CBS prognoses, denk ik dat het deels goed is dat we leren minimaliseren. Want wat heb je nou eigenlijk nodig? Kijk maar eens hoe weinig je eigenlijk daadwerkelijk gebruikt. En het geluksgevoel van een nieuwe aankoop is vaak snel weer weg. Ik heb ervaren dat ervaringen veel meer een geluksgevoel geven. Dat ene moment, dat leuke etentje bij vrienden thuis en dat weekendje Vlieland. Ik sfeer je dat ondanks dat ik nog genoeg kan kopen, het goed voelt niet meer afhankelijk te zijn van spullen.


En delen is het nieuwe hebben…

En heb ik wel iets nodig, dan deel ik waar nodig. En ja, ik deel ook iets van mijzelf. Mijn auto deel ik met de buren en via Snappcar. Eigenlijk wilde ik hem wegdoen, maar dat leverde gezien zijn leeftijd weinig op. Nu hebben anderen er ook profijt van en heb ik een bijdrage in mijn vaste maandlasten. En ik beloof je, als ie het begeeft, gaat ie alsnog weg.
Op 23 maart organiseer ik samen met een collega de loslaatdag in Amsterdam, daar kan ik je nog veel meer vertellen over, delen ook wel het ‘nieuwe hebben’ genoemd.

Ik heb een blog…

Ik heb een blog…
Ja ja, ruim een half jaar na mijn start als personal organizer heb ik een blog! Een geheel nieuwe ervaring voor mij, waarbij ik jullie op de hoogte wil houden van mijn ervaringen als personal organizer en opruimcoach. Ik ruim graag chaos en rommel op. Tja, en dan begin je met het opzetten van je bedrijf. Logo ontwerpen, visitekaartjes bestellen, website bouwen. Allemaal hartstikke leuk en inspirerend, maar hoe kom je aan je aan je klanten.


Klanten…

Gelukkig had ik er al één. Mijn eerste opdrachtgever ken ik al jaren, vanuit onze vriendschap en mijn passie voor ondernemerschap heb ik VanMarco in het verleden regelmatig geholpen in de opstartfase van zijn hair & wellness. Inmiddels ben ik eens per week een vertrouwd gezicht in de salon en voor VanMarco zijn PA. Een leuke uitdaging want de werkzaamheden zijn zeer divers. Roep iets & ik regel het, zeg ik altijd. En zoals VanMarco het zo mooi omschrijft ben ik ‘de organisatorische verlichting voor het creatieve proces’.

Een bijkomend voordeel van werken voor een kapsalon is dat hier zo nu en dan voor mij potentiële klanten in de stoel zitten. Voor mij een perfecte manier van buzz marketing en mijn mogelijke klanten hechten waarde aan de ervaringen van VanMarco.


Klantervaringen?

Kortom, ik ben ruim 7 maanden aan de slag en ik heb er lol in. Kreeg kort geleden deze foto van een klant, waar ik alleen nog maar op intake was geweest. Ze schreef het volgende: ‘Ik ben niet stiekem al het voorwerk aan het doen….lekker geen zin in (zoals meestal….). Wat ik wel heb gedaan is eerst eens 1 plank naar boven in de kast zodat er twee lage verdiepingen zijn en een hoge. Toen kwam ik op het (vind ik zelf) lumineuze idee om van het onderste deel van de kast een hang-compartiment te maken. Ik heb een gordijnroede bij Ikea gekocht en dat ga ik nog bevestigen. Dan kan ik jasjes, blouses etc. ophangen. Eindelijk. En ik heb nog drie van die hangdingen waar je schoenen etc. in kan doen. Die hang ik er dan ook op. Ook eindelijk een plek.

Hier zie je hoe mijn kast is geworden. Ik vind het mooi. Zoals ik al zei: mijn kamer ligt vol met uitzoekwerk en ook in de kast zijn sommige dingen discutabel…’


Hier word ik blij van..! Meer lezen over mijn ervaringen & tips, blijf me volgen op mijn blog of op Twitter.